Maduvu

To już szósta indyjska broń na łamach mojego bloga. Jeśli myśleliście, że nic już Was nie zaskoczy, to mam dziś dla Was połączenie małej tarczy z dwoma rogami antylopy indyjskiej używane w tamilskiej sztuce walki Silambam.

Maduvu (inaczej: madu lub maru) to puklerz, którego uzupełnieniem są dwa "sztylety", których ostrza są skierowane w przeciwległych kierunkach i które są wykonane z rogów antylopy indyjskiej. Rogi pełnią również rolę imacza (uchwytu) do trzymania tarczy. Niekiedy końcówki rogów wzmacniano metalowymi okuciami. Natomiast w Pendżabie tworzono Maduvu całkowicie stalowe.

Maduvu była bronią joginów i fakirów, którzy ze względów religijnych nie mogli używać tradycyjnego (konwencjonalnego) oręża, a także biedoty. Jednak zyskała również popularność w armii Imperium Marathów. Cenili ją również muzułmańscy najeźdźcy. Maduvu to broń defensywna. Istnieją różne style walki oparte na ruchach zwierząt takich jak: żaba, waż, mysz, tygrys, słoń, czy orzeł.

 

Obrażenia: 1k4 (kłute)

Klasa pancerza: +1 (tarcza)

Właściwości: finezyjny (finnese), lekki (light)

Specjalne:

Riposta. Postać w swojej turze może użyć akcji dodatkowej (bonus action), aby wykonać atak jednym z ostrzy.

Parowanie. Postać może wykorzystać akcję reakcję, aby doliczyć +1 do KP, aby sparować cios bronią zadany w walce wręcz.

 

Większe Maduvu (opcjonalnie)

Ostrza (rogi) tej wersji broni są nieco dłuższe i należy traktować je jako odpowiedniki krótkich mieczy, które zadają po 1k6 obrażeń kłutych.

PS: To jubileuszowa, setna notka na moim blogu :)